Προλεμούριος ο σιμός

Prolemur simus (Προλεμούριος ο σιμός); Μείζων λεμούριος μπαμπού
	;
Κατάσταση διατήρησης
	; Κινδυνεύει άμεσα με αφανισμό (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά (Chordata);
Ομοταξία:	Θηλαστικά (Mammalia);
Τάξη:	Πρωτεύοντα (Primates);
Οικογένεια:	Λεμουρίδες (Lemuridae);
Γένος:	Προλεμούριος (Prolemur); Gray, 1871
Είδος:	P. simus;
Διώνυμο
	Prolemur simus (Προλεμούριος ο σιμός); (Gray, 1871)
	; Κατανομή του Prolemur simus
Συνώνυμα
	Γένος Prohapalemur Lamberton, 1936; Είδος gallieni Standing, 1905;

Ο Προλεμούριος ο σιμός (Prolemur simus) γνωστός στην αγγλική βιβλιογραφία και ως Μείζων λεμούριος μπαμπού (Greater Bamboo Lemur) ή Λεμούριος μπαμπού με πλατιά μύτη (Broad-nosed Bamboo Lemur) ή Ευγενής λεμούριος με πλατιά μύτη (Broad-nosed Gentle Lemur) είναι μεγάλος γκριζωπός καφέ λεμούριος με άσπρες τούφες στα αυτιά. Τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με γιγάντιο μπαμπού, προτιμώντας τους βλαστούς, τρώγοντας όμως και τον μυελό και τα φύλλα. Δεν είναι γνωστό πως ο μεταβολισμός του χειρίζεται τα κυανίδια που βρίσκονται στους βλαστούς. Η τυπική ημερήσια δόση τους θα ήταν αρκετή για σκοτώσει ένα άνθρωπο. Ο μόνος επιβεβαιωμένος θηρευτής του είναι η φόσα, υπάρχει όμως υποψία και για αρπακτικά πτηνά. Συναντάται μόνο στη νοτιοανατολική Μαδαγασκάρη.

Το είδος ενδέχεται να είναι ο μόνος λεμούριος του οποίο κυρίαρχο φύλο είναι το αρσενικό, αν και αυτό δεν είναι διαπιστωμένο με βεβαιότητα. Τα αρσενικά έχουν παρατηρηθεί να αρπάζουν τον μυελό από θηλυκά που είχαν καταβάλει σημαντική προσπάθεια να ανοίξουν τους κορμούς μπαμπού.^[3]

Ο Προλεμούριος ο σιμός είναι ένα από τα «25 Πλέον Κινδυνεύοντα Πρωτεύοντα του Κόσμου.»^[4]

Παραπομπές

↑ Groves, C. (2005). Wilson, D. E.· Reeder, D. M, επιμ. Mammal Species of the World (3η έκδοση). Baltimore: Johns Hopkins University Press. σελ. 117. ISBN 0-8018-8221-4. OCLC 62265494. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2011.
↑ Andrainarivo, C., Andriaholinirina, V. N., Feistner, A., Felix, T., Ganzhorn, J., Garbutt, N., Golden, C., Konstant, B., Louis Jr., E., Meyers, D., Mittermeier, R. A., Perieras, A., Princee, F., Rabarivola, J. C., Rakotosamimanana, B., Rasamimanana, H., Ratsimbazafy, J., Raveloarinoro, G., Razafimanantsoa, A., Rumpler, Y., Schwitzer, C., Thalmann, U., Wilmé, L. & Wright, P. (2008). Prolemur simus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Ανακτήθηκε 2009-01-01.
↑ Conniff, Richard (Απρίλιος 2006). «For the Love of Lemurs». Smithsonian (Smithsonian Institution) 37 (1): 102–109. https://archive.org/details/sim_smithsonian_2006-04_37_1/page/102.
↑ Oates, R.A.; Wallis, J.; Rylands, A.B. και άλλοι., επιμ. (2009) (PDF). Primates in Peril: The World's 25 Most Endangered Primates 2008–2010. Εικονογράφηση από S.D. Nash. Arlington, VA.: IUCN/SSC Primate Specialist Group (PSG), International Primatological Society (IPS), and Conservation International (CI), σελ. 1–92. ISBN 978-1-934151-34-1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-23. https://web.archive.org/web/20110723172932/http://www.primate-sg.org/PDF/Primates.in.Peril.2008-2010.pdf. Ανακτήθηκε στις 2010-02-22.

[msw3-1] Groves, C. (2005). Wilson, D. E.· Reeder, D. M, επιμ. Mammal Species of the World (3η έκδοση). Baltimore: Johns Hopkins University Press. σελ. 117. ISBN 0-8018-8221-4. OCLC 62265494. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2011.

[iucn-2] Andrainarivo, C., Andriaholinirina, V. N., Feistner, A., Felix, T., Ganzhorn, J., Garbutt, N., Golden, C., Konstant, B., Louis Jr., E., Meyers, D., Mittermeier, R. A., Perieras, A., Princee, F., Rabarivola, J. C., Rakotosamimanana, B., Rasamimanana, H., Ratsimbazafy, J., Raveloarinoro, G., Razafimanantsoa, A., Rumpler, Y., Schwitzer, C., Thalmann, U., Wilmé, L. & Wright, P. (2008). Prolemur simus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Ανακτήθηκε 2009-01-01.

[3] Conniff, Richard (Απρίλιος 2006). «For the Love of Lemurs». Smithsonian (Smithsonian Institution) 37 (1): 102–109. https://archive.org/details/sim_smithsonian_2006-04_37_1/page/102.

[2008-2010Top25-4] Oates, R.A.; Wallis, J.; Rylands, A.B. και άλλοι., επιμ. (2009) (PDF). Primates in Peril: The World's 25 Most Endangered Primates 2008–2010. Εικονογράφηση από S.D. Nash. Arlington, VA.: IUCN/SSC Primate Specialist Group (PSG), International Primatological Society (IPS), and Conservation International (CI), σελ. 1–92. ISBN 978-1-934151-34-1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-23. https://web.archive.org/web/20110723172932/http://www.primate-sg.org/PDF/Primates.in.Peril.2008-2010.pdf. Ανακτήθηκε στις 2010-02-22.

[1]

[2]

[3]

[4]